Wat wil ik als coach uitdragen, welke coachstijlen pas ik toe en wat is mijn beroepshouding hierin. 

Kennis van zaken

De coachee zal eerst vertrouwen in mij moeten krijgen voordat ik een coachtraject met hem of haar in ga. Dit zal ik doen door mij in te lezen en in te leven in de situatie van de coachee. Op deze manier breng ik mezelf op de hoogte van de ontstane situatie. Vanuit deze kennis kan ik strategieën uitzetten en het te behalen doel scherp bepalen. Dit behandelplan bespreek ik aan de hand van een planning met de coachee.  

Inhoud en proces

In mijn werk als coach richt ik mij zowel op de inhoud als op het proces. Naar mijn inzien hebben deze coachstijlen een sterke relatie met elkaar. Wat ik hiermee bedoel is: Als het gesprek niet congruent is, zal dit de inhoud en het contact met de coachee veelal negatief beïnvloeden en zal het rendement minder groot en kwaliteit minder goed zijn.  

Serieus en relativerend coachen

Ik zal voor een ‘serieuze coachstijl’  kiezen voor deelnemer die structuur nodig hebben en niet in staat zijn zijsprongetjes te maken. Recht op het doel af, gericht en serieus. Hierbij kunt u denken aan deelnemers met een stoornis uit het autistisch spectrum zoals: Pdd nos, Asperger, ADD, ADHD, etc.

 ‘Relativerende coachstijl’ pas ik toe bij deelnemers waarvan ik kan inschatten dat ze in staat zijn om het probleem of uitdaging vanuit meerdere invalshoeken te bekijken. Voor deze deelnemers die de voor en nadelen kunnen inschatten en passende oplossingen kunnen aandragen is dit een waardevolle manier van coachen.